Osoby starsze, zawodowi sportowcy, a także osoby, których praca wymaga długiego bezruchu siedzenia lub stania na nogach, często narażone są na różne choroby układu mięśniowo-stawowego. Irracjonalne codzienne jadłospisy, brak aktywności fizycznej prowadzą do zużycia, zniszczenia kości i tkanki chrzęstnej. W rezultacie rozwija się osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego, której objawy i leczenie zależą od osobistych cech organizmu, a także od ciężkości zmiany.
Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją chorób 10. rewizji dolegliwości tej przypisano kod M42. Czasami pacjenci otrzymują uciążliwe diagnozy, kodowanie upraszcza pracę lekarzy. To krótkie alfanumeryczne oznaczenie można zapisać w historii medycznej, karcie ambulatoryjnej. Więc czym jest osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego? Jakie są przyczyny jego wystąpienia? Jakie są objawy choroby? Ta publikacja mówi o wszystkim.
Przyczyny osteochondrozy lędźwiowej
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego często powoduje urazy i powolny tryb życia. Między innymi jedną z głównych ról odgrywa obciążona dziedziczność, podobnie jak hormonalne, chemiczne, psychogenne podłoże organizmu.
Jeśli rodzice cierpieli na osteochondrozę lędźwiową, objawy i leczenie prawdopodobnie ujawnią się i zostaną przeniesione na ich dzieci. Po odziedziczeniu czynników predysponujących potomstwo również jest narażone na tę chorobę.
Czynniki prowokujące obejmują również następujące przyczyny zdarzenia:
- Inne choroby, np. przewodu pokarmowego, wątroby, miednicy, układu nerwowego;
- Skok w kierunku spowolnienia metabolizmu;
- Przesunięcie równowagi kwasowo-zasadowej w kierunku utleniania (kwasica);
- Zmniejszona energia silnika;
- Stres, sytuacje nerwowe;
- Długie, niewygodne postawy, nieprawidłowa postawa.
Często osteochondroza kości krzyżowej występuje w wyniku hipotermii, zaburzeń hormonalnych lub w wyniku patologicznych wrodzonych wad kręgosłupa.
Objawy osteochondrozy lędźwiowej
Objawy osteochondrozy w odcinku lędźwiowym są związane z tym, że włókna nerwu rdzeniowego przechodzą w tylnej części kanału kręgowego. W zależności od lokalizacji, nasilenia porażki niektórych korzeni, objawy choroby są różne.
W przypadku osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego objawy są następujące:
- Zespół bólowy- większość pacjentów skarży się na bóle krzyża w przebiegu osteochondrozy. Ból jest lokalny bezpośrednio w strefie naruszenia lub promieniuje do okolicy pośladkowej, kości krzyżowej nogi od strony uszkodzenia;
- Oznaki napięcia- bolesność wzrasta wraz z określoną pozycją, ale gdy pozycja ciała się zmienia, ból gwałtownie znika. Najczęściej stosowany test nosi imię odkrywcy - zespół Lasegue - ból nasila się, gdy kończyna prosta jest uniesiona, a znika, gdy noga jest zgięta w kolanie;
- Zmniejszenie lub wzrost wrażliwości- ten objaw jest bezpośrednio związany z uszkodzeniem nerwów korzeniowych, wrażliwość jest zaburzona nie w miejscu patologii, ale w pewnej odległości. Pacjent ma hipestezję, przeczulicę lub parestezję, które charakteryzują się niezwykłymi odczuciami projekcyjnymi, takimi jak gęsia skórka, mrowienie itp.
Często przy osteochondrozie lędźwiowej aktywność motoryczna spada, co wiąże się z atrofią mięśni w różnym stopniu. W pewnych okolicznościach dochodzi do ograniczenia funkcji, w innych przypadkach dochodzi do paraliżu i niedowładów.
Również chondroza lędźwiowa wiąże się z uszkodzeniem naczyń rdzeniowych, przy ich podrażnieniu i skurczu pojawiają się zmiany wegetatywne. Krążenie krwi w nogach zwalnia, kończyny dolne stale marzną, skóra jest blada. Często dotyczy innych narządów w okolicy lędźwiowej. Tak więc wraz z uszkodzeniem pęcherza rozwija się nietrzymanie moczu lub, przeciwnie, opóźnienie.
Etapy choroby
- Osteochondroza lędźwiowa I stopnia jest początkowym typem patologii. Charakteryzuje się małą gęstością krążków międzykręgowych. Zespół bólu pojawia się przy ostrym skręcie ciała, po wysiłku fizycznym lub długotrwałym siedzeniu.
Ten typ choroby jest powszechny wśród kierowców, pracowników biurowych, sportowców i osób pracujących w trudnych warunkach klimatycznych. Ból nie charakteryzuje się ostrymi atakami, ale rozwija się jako osłabiający, tępy lub obolały.
Na tym etapie ludzie nie spieszą się z chodzeniem do lekarzy, ale stosują tradycyjne metody leczenia, takie jak maści, okłady. Sytuacja prowadzi do tego, że osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego lub krzyżowego przechodzi do drugiego etapu;
- Osteochondroza lędźwiowa II stopnia - występują zaburzenia zwyrodnieniowe i dystroficzne stawów kręgosłupa. Włóknisty pierścień kręgowy jest ściskany, gdy jądro miażdżyste rośnie i pojawia się wypukłość (wypukłość) krążka międzykręgowego.
Neuropatolodzy określają drugi etap osteochondrozy jako lumbago. Innymi słowy, lumbago pojawia się w dolnej części pleców, gdy nagle zostaje podniesiony ciężki przedmiot lub z innym ładunkiem. Okres ten trwa wiele lat, etapy remisji przeplatają się z ostrymi atakami zaostrzeń;
- Osteochondroza lędźwiowa III stopnia - stopniowo zwiększa się wysunięcie miazgi, powstaje przepuklina międzykręgowa. Pacjent rozwija całą paletę stanów neurologicznych: ciągły ból, napromienianie pośladków, brzucha, kości ogonowej, nóg, cewki moczowej, ograniczenie ruchomości.
Legenda służy do lokalizacji przepukliny. Rozpoznanie osteochondrozy L5 S1 oznacza, że wybrzuszenie jądra miażdżystego wystąpiło między 5. kręgiem lędźwiowym a 1. kręgiem krzyżowym;
- Kiedy środki terapeutyczne nie są podejmowane na czas, wszystkie etapy rozwoju płynnie przechodzą do następnego etapu. Osteochondroza lędźwiowa stopnia 4 charakteryzuje się rozwojem powikłań.
Z reguły leczenie lekami na wysoko rozwiniętą patologię charakteryzuje się niską skutecznością. Neuropatolog jest zobowiązany do zaoferowania radykalnej metody działania, czyli operacji przepukliny.
Metody diagnostyki osteochondrozy
Aby zidentyfikować osteochondrozę EPP, neuropatolog najpierw przeprowadza wywiad, ponieważ skargi pacjenta są jedną z decydujących wartości dla trafnej diagnozy. Podczas rozmowy pacjentowi zadaje się pytania o jego stan zdrowia i stan - co i gdzie boli, jaki jest czas trwania bólu, co potęguje uczucie pojawienia się sztywności, czy przeprowadzono zabieg, na czym on polegał i tym podobne.
Koniecznie stosuje się instrumentalne metody diagnostyczne:
- Ogólny Rg-graficzny obraz kręgosłupa lędźwiowego- kręgosłup jest wykonywany jako całość lub fotografowane są jego poszczególne segmenty. Częściej niż inni na podstawie dolegliwości wykonuje się celujący Rg-gram, w którym lekarz zauważa zanik krążka, zmniejszenie przestrzeni międzykręgowej, pojawienie się osteofitów, wygładzenie zgięcia lędźwiowego;
- Mielografia- płyn kontrastowy jest wstrzykiwany do kanału, w którym rdzeń kręgowy przechodzi przez nakłucie lędźwiowe. Technika służy do określenia wewnętrznej struktury kanału. Zwykłe osoby uważają zabieg za trudny i niebezpieczny w diagnostyce, ale poza alergią na kontrast nakłucie kanału kręgowego praktycznie nie zagraża pacjentowi. Nakłucie wykonuje się w miejscu, w którym nie ma rdzenia kręgowego;
- Tomografia komputerowa- określa się ucisk korzeni nerwowych, ustala wysunięcie miazgi, na monitorze z bliskiej odległości widać kręgi, więzadła, naczynia, tkanki miękkie;
Najdokładniej osteochondroza krzyżowa jest określana za pomocą fal elektromagnetycznych, w tym celu pacjentowi przypisuje się badanie na skanerze rezonansu magnetycznego.
Każda tkanka ma swój własny sygnał wejściowy, komputer przetwarza dane i wyświetla obraz na ekranie. Lekarz bada naczynia, krążki, wyrostki kostne, włókna nerwowe pod nacięciem 1 mm. Jednocześnie pacjent nie otrzymuje szkodliwych efektów jonizujących.
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
Wielu pacjentów interesuje pytanie: co zrobić z osteochondrozą okolicy lędźwiowej? Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego nie zawsze ma wskazania do operacji. Najważniejsze jest to, że po dokładnym zbadaniu pacjenta wystarczające są zwykłe środki terapeutyczne.
Terapia zachowawcza jest ograniczona:
- na leczenie;
- Zabiegi fizjoterapeutyczne;
- Ćwiczenia gimnastyczne z terapii ruchowej.
Również w leczeniu osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego stosuje się metody terapii manualnej oraz metody medycyny tradycyjnej.
W przypadku schematu leczenia osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego metoda chirurgiczna jest oferowana pacjentom tylko w skrajnie ciężkich przypadkach, jeśli metody zachowawcze nie przyniosły pożądanych rezultatów.
Leki
Leczenie osteochondrozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa przeprowadza neuropatolog lub najwęższy specjalista kręgosłup. Przed leczeniem chondrozy lędźwiowej wyrostków kolczystych lekarz określa stopień i nasilenie zaburzeń patologicznych.
Środki zwiotczające mięśnie są stosowane w celu złagodzenia bólu, zmniejszenia skurczu i stanu zapalnego. Leki te szybko przywracają mobilność pacjentowi, łagodzą skurcze, więc ból ustępuje.
Oprócz grupy leków rozluźniających mięśnie, czasami stosuje się hormony steroidowe w celu usunięcia obrzęku i zapalenia.
Gimnastyka wyrównawcza
Leczenie osteochondrozy lędźwiowej powinno być prowadzone w połączeniu z metodami terapii ruchowej. Ćwiczenia i gimnastyka powinny być traktowane tak samo, jak stosowanie leków.
Leczniczym efektem osteochondrozy są te ćwiczenia, które łagodzą ból, wzmacniają szkielet mięśniowy, zmniejszają kompresję między dyskami - to spowalnia dalszy postęp choroby.
Fizjoterapia
W osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej leczenie polega na zastosowaniu następujących procedur:
- Elektroforeza z lekami;
- Laseroterapia i magnetoterapia;
- Leczenie prądami magnetycznymi;
- Darsonval;
- promieniowanie UV;
- Leczenie diadyną;
- Metoda fali uderzeniowej.
Manipulacje obejmują użycie środków wykorzystujących naturalną siłę fizyczną: prądy, promieniowanie świetlne, wibracje i tak dalej. Schemat leczenia, czas trwania kursu fizjoterapii określa lekarz prowadzący.
Terapia manualna
Gdy chory pyta neurologa, jak wyleczyć osteochondrozę kręgosłupa lędźwiowego techniką manualną, zwykle doradza mu wykwalifikowany specjalista, który przy pomocy rąk nie tylko oddziałuje na tkankę mięśniową, ale także ustala kręgi.
W przypadku chondrozy lędźwiowej metoda ta normalizuje krążenie krwi i limfy, eliminuje napięcie i deformację mięśni oraz przywraca funkcje motoryczne. Ręce kręgarza zmniejszają czystość skurczów, zmniejszają ból pleców.
Jak leczy się osteochondrozę odcinka lędźwiowego techniką manualną i czy w ten sposób można całkowicie wyzdrowieć? Terapia manualna jest zalecana tylko wtedy, gdy procesy zwyrodnieniowe nie zaburzyły tkanek kręgosłupa, to znaczy nie utworzyły się żadne narośla kostne. O potrzebie zabiegów decyduje lekarz po wykonaniu diagnostyki Rg, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.
Chirurgia
Chirurgiczne leczenie chondrozy lędźwiowej przeprowadza się według określonych wskazań, gdy patologia charakteryzuje się następującymi zmianami w kręgosłupie:
- Kanał kręgowy zwęża się, krążki międzykręgowe są ściśnięte i zniszczone;
- rozwija się zespół ogona końskiego - uszkodzona jest masywna wiązka nerwów stożka kręgosłupa, unerwiająca okolice miednicy, nogi;
- Postępuje utrata wrażliwości, dochodzi do zaburzenia wydolności narządów wewnętrznych;
- Istnieje ryzyko paraliżu stóp.
Operacja jest przeprowadzana zgodnie ze wskazaniami awaryjnymi lub planowanymi. Celem leczenia operacyjnego jest odciążenie i poprawa kondycji kręgosłupa.
Tradycyjna medycyna
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego metodami ludowymi najlepiej wykonać po konsultacji z lekarzem.
Apteka ludowa oferuje wiele lekarstw na dolegliwości:
- Zioła lecznicze, olejki eteryczne, wyciągi z kwiatów, korzenie roślin;
- Produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak jad węża lub pszczoły, borsuk, pies, tłuszcz owczy, jajka na twardo i inne;
- Jod, terpentyna i alkohol są używane do rozgrzewających, drażniących efektów.
Podobnie jak w przypadku leków, chondroza dolnego odcinka kręgosłupa leczy się metodami ludowymi tylko w początkowej fazie choroby, objawy są tylko eliminowane, ale zmiany patologiczne nie znikają. Między innymi takie leczenie często ma skutki uboczne, dlatego wymagana jest konsultacja specjalistyczna przed zastosowaniem jakiegokolwiek przepisu z medycyny tradycyjnej.
Dawkowanie jakichkolwiek leków lub leków powinno być przepisane przez lekarza.
Komplikacje
Chondroza lędźwiowa w ostatnim stadium może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji, w tym niepełnosprawności.
Na tle dystrofii i schorzeń zwyrodnieniowych dochodzi do zwężenia kanału kręgowego, rozwija się zwężenie. W wyniku takich zmian powstaje przewlekły rodzaj ucisku, który zaburza prawidłowy przepływ krwi, rozwija się niedokrwienie korzeni lub zespół ogona końskiego.
Dodatkowo czasami rozwijają się choroby takie jak spondyloza i spondyloartroza - krążki międzykręgowe starzeją się, tracą siłę, a na skutek zaburzonej struktury stawów kręgowych pojawiają się bóle ciągnące. Powikłania dotyczą najczęściej grzbietu dolnego odcinka kręgosłupa, tworzą się tam podobne do kręgosłupa narośla kostne.
W trzecim etapie, jako powikłanie osteochondrozy, rozwijają się przepukliny międzykręgowe, pojawiają się choroby układu moczowo-płciowego i innych narządów wewnętrznych.
Środki zapobiegawcze
Zapobieganie osteochondrozie kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego ma niemałe znaczenie. Największe obciążenie ma dolna część pleców, więc musisz szczególnie uważać na swoje plecy. Warto pamiętać, że regularne ćwiczenia gimnastyczne to klucz do zdrowego kręgosłupa.
Ciężary należy podnosić z najwyższą ostrożnością, unikając nagłych szarpnięć. Mężczyźni i kobiety mogą nosić ładunki, które są w granicach rozsądku.
Siedząc w biurze, musisz śledzić swoją postawę, przyjąć prawidłową postawę i usiąść na krześle z wyprostowanymi plecami. Dobrze jest wstawać co godzinę i chodzić po pokoju, robić przysiady, obracać tułów: odciąża to całe ciało mięśniowo-szkieletowe.
Masaż punktów spustowych jest świetny. Są aktywne lub są w postaci utajonej. Punkty spustowe pojawiają się w wyniku przemęczenia, silnego rozciągania, powtarzalnej pracy, pochylenia się, hipotermii i innych czynników.
Znając przyczyny rozwoju obszarów spazmatycznych, konieczne jest podjęcie działań w celu wykluczenia ich powstawania. Ostatnio popularność zyskał masażer punktu spustowego; lepiej jest zapobiegać pojawianiu się bolesnych ognisk za pomocą specjalnego urządzenia, niż leczyć je przez długi i kosztowny czas.